مجلس نمایندگان کنگره آمریکا امروز پس از یک دهه برای نخستین بار جلسه استماع برای لایحه پرداخت غرامت به بازماندگان برده‌گان سیاهپوست آمریکایی برگزار کرد. پیشنهاد کنندگان لایحه معروف به اچ. آر ۴۰، خواهان تشکیل کمیسیونی برای مطالعه و ترتیب پیشنهادات برای پرداخت غرامت به آمریکایی‌های آفریقایی تبار هستند که پس از جنگ داخلی آمریکا تا تصویب قانون مدنی در سال ۱۹۶۸ در سراسر ایالات متحده به صورت ساختارمند مورد تبعیض قرار گرفته‌اند.
جلسه استماع امروز با سخنرانی کوری بوکر، سناتور ایالت نیوجرسی آغاز شد. آقای بوکر با "تاریخی و ضروری" خواندن جلسه گفت: "ما به عنوان یک ملت هنوز به نژادپرستی و تفوق طلبی نژاد سفید که از زمان بنیان‌گذاری تا حالا این کشور را لکه دار کرده است، اذعان نکرده‌ایم". سناتور بوکر که همزمان از نامزدان حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا است همچنان تاکید کرد که "همین الان نیز مناطقی در آمریکا وجود دارند که می‌توان نمونه‌های تبعیض ساختارمند و نهادینه را در آن‌ها به وضوح دید".
شماری از فعالان مدنی، تاریخ‌دانان و اقتصاددان آمریکایی نیز در جلسه استماع در دفاع از لایحه غرامت سخنرانی کردند.
تانهیسی کوتس، نویسنده و فعال مدنی آمریکایی که نشر مقاله معروف او در مجله اتلانتیک در ژوئن ۲۰۱۴ زیر نام "قضیه غرامت" سرآغاز گفتمان فراگیر رسانه‌یی در مورد غرامت به بازماندگان برده‌‌های سیاهپوست آمریکایی شد، بر ضرورت تصویب لایحه اچ. آر ۴۰ تاکید کرد.
آقای کوتس در بخشی از سخنانش گفت: "پرداخت غرامت تنها موضوع تعدیل شماری از قوانین و رسیدگی به بازماندگان بردگان ستم‌دیده آمریکایی نیست، بلکه موضوع شهروندی نیز هست." او با اشاره به نابرابری و ستم تاریخی به بردگان سیاهپوست و در دفاع از دادخواهی برای رفع تبعیض تاکید کرد که "اگر تامس جفرسون در این کشور مهم است، به همان پیمانه باید سالی همینگ مهم باشد."
بر بنیاد روایت‌های تاریخ، سالی همینگ برده سیاهپوست و معشوقه تامس جفرسون بوده است. جفرسون پس از مرگ همسرش مارتا جفرسون، به سالی همینگ عشق می ورزیده است. شماری از تاریخ‌نگاران آمریکایی احتمال این که توماس جفرسون پدر پنج کودک سالی همینگ بوده است را رد نکرده اند.
آقای کوتس در پاسخ به سناتور مچ مکانل از رهبران حزب جمهوری‌خواه که گفته بود "قضیه غرامت، مال ۱۵۰ سال پیش است و هیچ یکی از ما در آن روزگار زندگی نکرده‌ایم و مسئول نیز نیستم"، بیان داشت که این نوع دید "نظریه عجیبی در حکومتداری است." او خطاب به سناتور مکانل گفت که اعمال بی‌رویه ترس و خشونت همچنان در روزگار زندگی آقای مکانل ادامه دارد.
لایحه اچ. آر ۴۰ که با نام لایحه غرامت نیز شناخته می‌شود برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ توسط جان کونیرس عضو سابقه‌دار مجلس نمایندگان از ایالت میشگن به کنگره آمریکا معرفی شد. آقای کونیرس که عضویت حزب دموکرات را دارد، تاکنون چندین بار این لایحه را برای تصویب به کنگره آمریکا پیشکش کرده بود. او آخرین بار در ژانویه ۲۰۱۷ از اعضای صد و پانزدهمین مجلس کنگره آمریکا خواست تا با تصویب لایحه غرامت، امکان راه‌اندازی آن چه او "گفتمان ملی برای مساله برده‌داری" می‌خواند را فراهم کنند.
آقای کونیرس که دو سال پیش بازنشسته شد، می‌گوید: "برده‌داری لکه ننگی بر تاریخ این ملت است و تا آن گاه که رسما به آن پرداخته نشود، این لکه بر دامان کشور ما خواهد ماند."
گفتنی است که از آغاز قرن شانزدهم تا قرن نوزدهم میلادی نزدیک به پانزده میلیون آفریقایی از قاره آفریقا خریداری و یا دزدیده شده و سپس در بیش از ۵۴ هزار سفر پر مخاطره دریایی به آمریکا قاچاق شدند.
بحث دوباره روی لایحه غرامت در کمیته حقوق و آزادی‌های مدنی کنگره پس از پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات میان دوره‌ای پارسال و سپس تشکیل صد و شانزدهمین مجلس کنگره با اکثریت اعضای دموکرات آغاز شد. شیلا جکسون عضو دموکرات از ایالت تگزاس و نانسی پلوس رئیس مجلس نمایندگان از حامیان اصلی معرفی دوباره این لایحه به مجلس نمایندگان اند.
برای این که لایحه غرامت جز قوانین ایالات متحده آمریکا شود، این لایحه باید به تصویب هر دو مجلس کنگره برسد و رئیس جمهوری آمریکا آن را تصویب کند. با توجه به این که اکثریت مجلس سنای آمریکا در کنترل حزب جمهوری‌خواه است، بعید به نظر می‌رسد که این لایحه رای تایید لازم را از سنای آمریکا به دست بیاورد.
